Interview voorzitter Leidse Vereniging Voor Studenten Augustinus, Ivo Klap

Vol verwachting klopt ons hart, nee dit is geen sinterklaasliedje, dit is de intro van ons interview. De Leidse Vereniging Voor Studenten (LVVS) Augustinus stond namelijk op de agenda om te bezoeken. Het pand was uiteraard makkelijk te vinden, met een reden waarop Augustinus enorm trots is. Het is namelijk een monumentaal pand, wat de rondleiding binnen ook reuze interessant maakte.

Ivo Klap, Voorzitter Vereniging, was ons doelwit. Natuurlijk was Ivo Klap een charismatisch uitziende kerel. Niet zo gek als Voorzitter, het boegbeeld van een vereniging. Maar alsnog het vermelden waard, voor de gene die het zich afvroegen.

Ivo Klap studeert rechtsgeleerdheid aan de Universiteit Leiden en wilt een master rechtsfilosofie gaan doen na zijn bestuursjaar. Verder heeft hij niet stil gezeten voordat hij Voorzitter werd. Zo heeft hij meegeholpen aan het gigantische project van Glazenhuis Leiden. Vol enthousiasme wist hij hierover te vertellen en over de geweldige ervaring die dit voor hem was. Ook heeft hij al een bestuursjaar achter de rug bij de PKVV.

Natuurlijk vuurde wij verschillende vragen af. “Maar welke vragen meneer de interviewer!?” Deze vragen, enthousiaste lezer:

“Waarom ben je bij een studentenvereniging gegaan?”
Ik vond het een verrijking voor mijzelf en voor mijn studie om lid te worden bij Augustinus.

“Waarom ben je Voorzitter geworden?” 
Toen ik als sjaars aankwam op Augustinus was ik natuurlijk heel enthousiast over de vereniging. Ik heb lang nagedacht over het besteden van een heel jaar in een bestuursfunctie. Na kort beraad met mijn moeder, vrienden en gesprekken met het oud-bestuur ben ik er uiteindelijk toch voor gegaan.

“En hoe loopt het financieel?”
Regelmatig heb ik werkweken van 80 uur in 5 dagen. Hierbij kan ik dus niet werken. Daarom kijk ik momenteel mijn spaarrekening lief aan. Het is een investering die ik het meer dan waard vind. Ik ben namelijk van mening dat de ervaring zich later zal uitbetalen.

“Waarom zou iemand lid moeten worden?”
Dat hangt een beetje van de persoon zelf af. Een studentenvereniging is een goede opstap om soepeler in een studie te stromen. Opleidingen zijn groot en je bent eigenlijk gewoon een nummer. Als je dan binnenloopt met vrienden die je kent van de vereniging of de borrel is het echter al een stuk gezelliger en persoonlijker. 
Ook op individueel niveau is een studentenvereniging goed voor je. Je wordt uitgedaagd in allerlei aspecten en dat kan redelijk uiteen lopen. Het maken van een almanak, een musical spelen of helpen bij de Diescommissie zijn een paar voorbeelden, maar er zijn nog veel meer mogelijkheden bij een vereniging. Bij die laatste, de Diescommissie, mag je met aantal toon geven aan een enorme feestweek (Dies is Latijns voor verjaardag). De dies in mei zal dit jaar klein zijn, want in Jui vieren wij ons lustrum met allerlei grote festiviteiten.

“Waarom specifiek Augustinus?”
Ik denk dat het twee aspecten zijn. Ten eerste de traditie van dynamiek. Bij Augustinus blijven we altijd innoveren. Zo houden we niet tal van tradities van 100 jaar geleden in stand, maar kijken we juist kritisch naar wie we zijn en wat we doen. Zo werd je vroeger lid van Augustinus voor religieuze aspecten, maar zijn we hier tegenwoordig niet meer aan verbonden. De omvang van onze vereniging is natuurlijk ook erg indrukwekkend. Het tweede is dat we alles hebben. Zo begin je in je eerste jaar sowieso met een cordial (jaarclub, horizontaal verband), verder kan je bij een gezelschap (dispuut, verticaal verband), maar ook (studie)subvereniging en verbanden behoren tot de opties.
Een quote die ons bijbleef over dit onderwerp en waarvan wij denken dat die typerend is voor Augustinus: “het open staan voor het heden met het verleden in je achterhoofd.”

“Hoe bevalt het als momenteel de grootste vereniging in Leiden?”
De meeste maandagavonden hebben we eigenlijk geen last van drukte. De ouderejaars hebben het vaak druk met de studie en eten wekelijks met hun cordial. Ook zijn de borrelavonden verdeeld. Op de maandagborrel komen bijvoorbeeld veel jonge leden, de woensdag borrel is voor de gezelschappen (ongeveer eenderde van de leden zit bij een gezelschap). En vrijdagavond is de dixo. 
De afgelopen El CID was echter wel ontzettend druk. Zo hebben we een ledenstop op 386 ingesteld, omdat we anders te veel aanmeldingen krijgen. Op de vrijdagochtend lagen de studenten al om 4 uur voor de deur om zich maar te kunnen inschrijven bij ons.

“Wat is het leukste evenement van dit jaar?” (en wij zagen al een glimlach op de Voorzitter zijn gezicht verschijnen.)
Het lustrum waar ik volledig induik. De vereniging wordt dit jaar 120 jaar en dat wordt groots gevierd. Dit is de verjaardag van de vereniging. Bij de festiviteiten is er voor ieder wat. Onder andere een lezing, reünistendag, een geweldig gala en een bootjesdag waarbij hele gracht ligt vol met Augustijnse boten. Natuurlijk wordt het grootste deel van de avonden afgesloten met grootse feesten op een externe lustrumlocatie.

“Heb je nog een leuke anekdote?”
Meer een ervaring voor mij persoonlijk. Ik ben bezig geweest voor de gemeente om het glazen huis naar Leiden te halen. Dit was geweldig. Bezig zijn met het evenementenplein bij het museum van volkenkunde. Het contact met 3FM, in de weer met de politieaanvraag. Ik stond er echt heel dicht bij. Zo heb ik bijvoorbeeld ook een rondleiding gehad. Ook was het mooi om te zien hoe studentenverenigingen in de breedste zin van het woord er mee bezig zijn geweest. De studenten hebben zich erg goed laten zien deze week met allerlei leuke acties.

Persoonlijk vind ik het ook geweldig dat dit gebouw een grote monumentale speeltuin is. De monumentale schouwen. De lijsten van de spiegels in de borrelzaal die onlangs voor €30,000 gerestaureerd zijn. Dat is echt bijzonder, zeker als je bedenkt wat hier wekelijks gebeurd.

Wat ons bijbleef was het verhaal over de schoonmaakster begin 1900, toen de vereniging nog religieus was, die zichzelf had opgehangen op de zolder omdat ze bezwangerd was door de priester van de vereniging en dat kan natuurlijk niet. Dit gebeurde om 14 voor 11. Daarom gaat het bestuur ook om deze tijd naar de bestuurskamer om een glas port te drinken ter nagedachtenis van deze gebeurtenis. En in het kader hiervan hangen ook de sleutels van het gebouw nog aan de kroonluchter om “haar geest toegang tot het gehele gebouw te geven”. Ergens naargeestig, maar het is wel weer een mooi verhaal.

En ook de uitspraak dat er “meer is” blijft ons bij. Dat het verenigingsleven en het studentenleven een eiland op zichzelf is. In Leiden zijn er studenten en burgers. Wij maken de burgers wel eens wakker als ze naar bed gaan en zij maken ons wel eens wakker als ze naar werk gaan en toch leven we naast elkaar. Dat is Leiden. Je leeft samen. Het is een prachtig iets.

Hierbij komen we aan het einde van het interview, al zouden wij er nog minstens vijf pagina’s aan kunnen plakken om alles te behandelen wat verteld is.

Als wij dit interview in één woord moeten beschrijven komt gelijk het woord “enthousiast” naar boven. Augustinus is geslaagd!