Poëzie in de straten van Tilburg

25 Jun 2019
5 min leestijd

Als je al wat langer studeert in Tilburg, is het je misschien wel opgevallen dat er hier en daar poëtische teksten te vinden zijn in de (binnen)stad. Het enige wat je hoeft te doen om ze te vinden, is je ogen open houden wanneer je door de stad loopt of fietst! Als je deze zomer het terrassen even beu bent en een alternatieve bezigheid zoekt, kun je proberen al deze gedichten te vinden in de stad. We zetten er alvast een paar voor je op een rijtje om je op gang te laten komen. Tip: ze zijn ook nog eens zéér instawaardig! 

Langestraat

Gedicht 2.jpg

"Ik herken je aan je haren

je schouders, hoe je loopt

is het goed als ik in jou verdwaal

wil jij dan in mijn verhaal?

daar kan ik je voor altijd bewaren"

Esther Porcelijn

Heuvelstraat

Gedicht 3.jpg

Hebt u wel eens het gevoel dat waar

men beschaving in dominostenen spelt

vooruitgang een fladderende mus is

Ik evenmin. Maar stel u voor

duizenden stenen in een bouwvallige hal

en dan de mus, een veer in vrije val

of een kledder uit zijn bips (bepaald geen

precisiebombardement)

Beschaving is een mooi woord, gewoonlijk

zonder staart

Dan bips. Mussenbips, meedogenloze krent

Eitjes als keitjes zonder punt

broeds gestunt

Maar mus of metafoor, gaat uw beschaving

teloor, ach, reken het de kleine niet aan

Nick. J. Swart

Burgerijpad

Gedicht 4.jpg

Een nest, een mand

Een huis, een land

Een plek, een pad

Een tuin, een stad

Een stam, een boom

Een vrucht, een droom

Nick. J. Swart

Korte Schijfstraat

Gedicht 5.jpg

Brouwers weefde lakens tot de fijnste stof

uit haar as verrees een baken

driehoog wonen rond een hof

verankerd in de oever langs mensenstroom

kijk ze dansen de oude lindebomen

geschoeid in Chinees graniet

hoor ze tetteren de vogels die samen

scholen in het bladervergiet

terwijl fietsers over belse kasseien

soms verwolkt door lindegeur

in elkaars sporen de toekomst berijden

gluur ik patrijzig naar de wereld voor mijn deur.

Karla Witjens

Tuinstraat

Gedicht 7.jpg

blnde vlek

wat een mens

toch in deze

woorden ziet!

er staat

wat er staat

en zlfs dat niet

Nick. J. Swart

Tuinstraat

Gedicht 8.jpg

We hangen een spiegel op

Aan een spijker in de wand

De hand gaat niet omhoog

Om een haarlok glad te strijken

We kijken langs het beeld

Door deuren heen en ramen

De stad verschijnt die we met passen

En verlangen hebben uitgelijnd

In de lijst is gevat wie we zijn

We zijn het vlees van de stad

Jasper Mikkers

Met dank aan Marieke Hanse voor de foto's. 

,

Als je al wat langer studeert in Tilburg, is het je misschien wel opgevallen dat er hier en daar poëtische teksten te vinden zijn in de (binnen)stad. Het enige wat je hoeft te doen om ze te vinden, is je ogen open houden wanneer je door de stad loopt of fietst! Als je deze zomer het terrassen even beu bent en een alternatieve bezigheid zoekt, kun je proberen al deze gedichten te vinden in de stad. We zetten er alvast een paar voor je op een rijtje om je op gang te laten komen. Tip: ze zijn ook nog eens zéér instawaardig! 

Langestraat

Gedicht 2.jpg

"Ik herken je aan je haren

je schouders, hoe je loopt

is het goed als ik in jou verdwaal

wil jij dan in mijn verhaal?

daar kan ik je voor altijd bewaren"

Esther Porcelijn

Heuvelstraat

Gedicht 3.jpg

Hebt u wel eens het gevoel dat waar

men beschaving in dominostenen spelt

vooruitgang een fladderende mus is

Ik evenmin. Maar stel u voor

duizenden stenen in een bouwvallige hal

en dan de mus, een veer in vrije val

of een kledder uit zijn bips (bepaald geen

precisiebombardement)

Beschaving is een mooi woord, gewoonlijk

zonder staart

Dan bips. Mussenbips, meedogenloze krent

Eitjes als keitjes zonder punt

broeds gestunt

Maar mus of metafoor, gaat uw beschaving

teloor, ach, reken het de kleine niet aan

Nick. J. Swart

Burgerijpad

Gedicht 4.jpg

Een nest, een mand

Een huis, een land

Een plek, een pad

Een tuin, een stad

Een stam, een boom

Een vrucht, een droom

Nick. J. Swart

Korte Schijfstraat

Gedicht 5.jpg

Brouwers weefde lakens tot de fijnste stof

uit haar as verrees een baken

driehoog wonen rond een hof

verankerd in de oever langs mensenstroom

kijk ze dansen de oude lindebomen

geschoeid in Chinees graniet

hoor ze tetteren de vogels die samen

scholen in het bladervergiet

terwijl fietsers over belse kasseien

soms verwolkt door lindegeur

in elkaars sporen de toekomst berijden

gluur ik patrijzig naar de wereld voor mijn deur.

Karla Witjens

Tuinstraat

Gedicht 7.jpg

blnde vlek

wat een mens

toch in deze

woorden ziet!

er staat

wat er staat

en zlfs dat niet

Nick. J. Swart

Tuinstraat

Gedicht 8.jpg

We hangen een spiegel op

Aan een spijker in de wand

De hand gaat niet omhoog

Om een haarlok glad te strijken

We kijken langs het beeld

Door deuren heen en ramen

De stad verschijnt die we met passen

En verlangen hebben uitgelijnd

In de lijst is gevat wie we zijn

We zijn het vlees van de stad

Jasper Mikkers

Met dank aan Marieke Hanse voor de foto's. 

Volgend artikel

Terrassen in Nijmegen