Tofutantes, verzamelt u!
De afgelopen tijd gingen veel gesprekken over een vegetarisch restaurantje aan de Oude Gracht, De Werfkring. Zowel een vriendin als mijn huisgenootje hadden hun werkzaamheden recentelijk neergelegd en wel om de volgende reden: het was allemaal gewoon een beetje raar. Tijd om er zelf een kijkje te nemen!
Eten wat de pot schaft
Mijn moeder (vanaf nu M.) wacht op me voor Café Olivier. Vanaf daar wandelen we onder een donkerblauwe hemel naar De Werfkring. Het is koud en nat. De stenen trap die ons een stoep lager begeleidt is glibberig en vies, maar dat deert de stemming niet. Die is vrolijk en opgewekt. Vooral wanneer we de tijdloze toko (‘we bestaan al sinds 1976!’) binnenstappen en de nostalgische geur van gestoofde groenten onze neusgaten binnendringt. We nemen plaats aan een houten tafeltje dat zich dicht bij de open keuken heeft geïnstalleerd en bestellen wijn. Maar dat hebben ze niet. Wél kan ons een ecologisch verantwoord sinaasappelsapje worden aangeboden in frisversie of vers van de pers. Goed bedoeld, dus we glimlachen en nemen ze alle twee. Het menu bestaat uit één gerecht – de saus naar keuze: of iets met pinda’s of een gegrilde paprika-variant. Dat eerste dan maar. We wacht… - oh! Daar is het al! Vliegensvlug wordt er een bord vol hoopjes, eh, peer, gembersalade, linzen(puree?) en kreupele rijstkorrels geserveerd. Smullen.
Vaste(n) gasten
Er klinkt kabaal. “Ik wist niet dat er in Utrecht ook carnaval gevierd werd.” Verbaasd draait M. haar hoofd naar het gat van de deur. Een polonaise host de zaak binnen. “Dat zijn geen carnavalsvierders,” fluister ik, terwijl ik heel hard hoop dat ze haar lijf weer omdraait en stopt met staren. “Dat zijn de vaste gasten.” De mannen, gekleed als antroposofisch kunstenaar, begroeten één voor één de gastvrouw (ze komt uit Tibet en is boeddhist, ze heeft het beste voor met de wereld - dat is best wel cool, aldus haar website). Ik prik met mijn vork in een onbekende bruine berg. Het schijnt die peer te zijn die slachtoffer is geworden van een uitgeschoten satévulkaan. Vijf sterren krijgt het niet, maar een hartje voor de biologische bedoeling werp ik deze tofutantes met veel liefde toe.
Gewoon heengaan
Op zoek naar een redelijk betaalbare ervaring in Utrecht en omgeving? Ik raad deze tent van harte aan! Valt net niet binnen je skeere studentenbudget, maar doet het leuk met tante Joke. Bovendien zit deze zaak er over honderd jaar nog steeds, en kun je dus verhalen uit de goeie ouwe tijd optrommelen en delen met het volk dat er toen ook al was (fijn!). Gewoon heengaan dus, al is het omdat ik je dat heb toegestopt.
