Een uitje naar Sparta

Een aantal weken terug heb ik gewerkt bij de Rotterdamse voetbalclub Sparta. Dit was een superleuke en uitdagende dag. Wil jij weten waarom? Lees dan snel verder!

Op naar Sparta!

Een aantal weken terug werd mij gevraagd om op een dinsdagavond te kunnen werken. Toevallig had ik nog niets gepland en zei ik volmondig ja. Toen later bekend werd dat ik bij de Rotterdamse Voetbalclub Sparta moest werken, overviel een dubbel gevoel mij. Oorspronkelijk kom ik namelijk niet uit Rotterdam en mijn familie zijn fanatieke Ajacieden. Daarentegen houd ik wel van voetbal en Sparta leek mij best een gezellige club. Daarom besloot ik me niets van mijn familie aan te trekken en met veel plezier naar het stadion te gaan.

Werken in stijl

Eenmaal daar aangekomen moesten we van de ene kant van het gebouw oversteken naar de andere kant. Hier zouden namelijk de gasten ontvangen worden. Dit gebeurde natuurlijk geheel in stijl en daarom liep ik daar in het stadion over een rode loper naar de overkant. Stiekem voelde ik mezelf op dat moment wel heel stoer en was ik ook zeer benieuwd wat mij deze avond nog meer te wachten stond.

Een uitdaging

De overkant van het stadion viel zeker niet tegen. Hier meldden wij onszelf in de brasserie en vervolgens hebben we alles voor het ontvangst klaargezet. Ik had de taak op me genomen om dienbladen vol prosecco in te schenken. Op zich was dit niet zo'n probleem, maar toen mij later gevraagd werd om een rondje te lopen met het blad, werd ik bloed nerveus. Natuurlijk weet ik wel waarvoor ik heb gesolliciteerd, maar om eerlijk te zijn had ik nog maar drie keer in mijn hele leven met een dienblad gelopen. Dit keer waren het ook nog eens van die onhandige prosecco glazen en alle gasten waren netjes in pak. Ik moet zeggen dat ik behoorlijk heb lopen zweten, máár ik heb dus niks laten vallen! Persoonlijk was ik hier wel heel trots op. Zeker omdat het superdruk was en je amper door de menigte heen kon komen. Ook de gasten waren eigenlijk superaardig en hielpen mij door de massa heen. Dit was daarom voor mij weer een leermomentje dat ik soms iets meer vertrouwen in mezelf moet hebben.

Bezoek

Aan het einde van het ontvangst kwam ook Hugo Borst nog een praatje maken. Aangezien de zaal zo overvol was, kwam ik er echt niet doorheen, en heb ik dus ook mee kunnen genieten van zijn toespraak. Deze was best interessant alleen maakte hij helaas nog een flauwe opmerking over Ajax die ik mijn vader natuurlijk niet ga vertellen.
Tot slot heb ik ook nog even meegeholpen met het opruimen van de zaal wanneer de gasten gingen dineren. Hierdoor heb ik ook nog de bestuurskamer kunnen zien en de keuken.

Kortom, het was een interessante en uitdagende dag waarvan ik super veel heb geleerd. Als ze mij volgende keer weer vragen, hoef ik daar zeker niet lang over na te denken. Maar of ik het dit keer mijn Ajacieden thuis vertel, is nog maar de vraag.

Wil jij net zoals ik op de tofste locaties staan? Solliciteer dan bij V&W!